TEST: Mitsubishi ASX 2.0 MIVEC 4WD Instyle – nowa twarz, stara szkoła

To już czwarta odsłona w dalszym ciągu jedynej generacji japońskiego mini-SUVa. I chyba najlepiej wyglądająca. Gruntownej przemiany doświadczył oczywiście przedni pas, który narysowano w stylistyce zapoczątkowanej przez model Eclipse Cross. Dalej jest już znacznie bardziej klasycznie. Sprawdźmy, jak Mitsubishi ASX 2.0 MIVEC 4WD wypada na tle aktualnej konkurencji.

Poprawione materiały, lepszy system

Jeśli znacie wnętrze ASX-a sprzed niespełna dekady, nie będziecie specjalnie zaskoczeni jego najnowszą wersją. Kabina ma jednak pewne nowe zalety, nawet względem poprzedniej odsłony. Przede wszystkim jest całkiem nieźle wykończona (jak na typowo japońskie standardy). Górne partie deski rozdzielczej i boczków w drzwi w dużej mierze pokrywają miękkie materiały, z kolei niżej – zdecydowano się na obszycie elementów tunelu środkowego w pobliżu kolan.

Nowy jest także system multimedialny. Bardzo prosty w obsłudze, całkiem szybko działający i niezbyt nowocześnie wyglądający. W gruncie rzeczy jest wystarczający, ale niepozbawiony głupiej wady. Lista utworów odtwarzanych z pamięci przenośnej zajmuje około 1/3 ekranu, przez co w niektórych folderach nie widzimy tytułów. Co ciekawe, w przypadku połączenia z telefonem przez Bluetooth, menu odtwarzania wyświetla się już na całym ekranie. Jeśli chcemy, możemy również skorzystać z modułów Apple CarPlay oraz Android Auto.

Niedopracowany aspekt

Poza tym, wszelkie narzędzia pokładowe są dobrze poukładane, choć chwili przyzwyczajenia wymagać będzie obsługa klimatyzacji. Jeśli już przy niej jesteśmy – Mitsubishi powinno w tej kwestii otrzymać porządnego kopa w przysłowiowe cztery litery. Jeździłem dwoma egzemplarzami tego modelu i w obu co jakiś czas zaczynały parować szyby. Za każdym razem trzeba było przestawić nawiew pomiędzy skrajnymi położeniami prawego pokrętła. Same otwory przy przedniej szybie nie są rozlokowane na całej szerokości deski rozdzielczej, a jedynie w jej środkowej części.

Wiek i prostotę całej konstrukcji czuć również przy wyższych prędkościach, gdy siła nawiewu zaczyna się samowolnie zwiększać. W przypadku zimowego testu objawiało się to obniżeniem  temperatury wewnątrz, ale też denerwującym nadmuchem w okolicach głowy. Najlepiej było więc nie przekraczać 120 km/h, o czym jeszcze wspomnę przy innej okazji, w dalszej części testu.

Przestronnie, ale bez luksusów

Pod kątem przestrzeni i praktyczności, ASX powinien spełnić oczekiwania przyszłego nabywcy. Miejsca dla pasażerów jest dużo nawet w tylnej części pojazdu. Brakuje tam jakichkolwiek „luksusów”, jak choćby dodatkowego nawiewu, gniazda USB, czy 12V. Kanapa nie należy do najwygodniejszych, ale nie jest zła. W dłuższej trasie dyskomfort odczują osoby zasiadające z przodu. Tutaj nawet kierowca nie dostał właściwego podparcia lędźwiowego, nie wspominając o regulacji w tej płaszczyźnie.

Miejsca na bagaż jest wystarczająco. Z uwzględnieniem schowka pod podłoga, do dyspozycji jest 406 litrów w standardowym położeniu kanapy. Po położeniu otrzymujemy przestrzeń o maksymalnych wymiarach 1510 mm (długość) i 1350 mm (szerokość), a łącznie do dyspozycji mamy 1206 litrów. Nie są to rewelacyjne wartości, ale wystarczające, jak na kompaktowego crossovera.

Analogowy charakter Mitsubishi

W kwestii prowadzenia, ASX znajdzie swoich zwolenników, jak i przeciwników. Zarówno w pracy układu kierowniczego, jak i zawieszenia, da się zauważyć długą obecność auta na rynku. W mojej subiektywnej opinii, ten pierwszy aspekt wypada tutaj całkiem nieźle. Początkowo trzeba nieco „wyczuć” koła na kierownicy, ale z czasem prowadzenie staje się przejrzyste i przewidywalne. W taki naturalny, analogowy sposób.

Co innego zawieszenie, które cały czas daje znać o każdej nierówności, choć – poza nieco „nerwową” charakterystyką – przede wszystkim zbyt głośną pracą. Przypomina w tym nieco auta aspirujące do miana terenowych. Samo zestrojenie podwozia jest nastawione na komfort (ma duży stopień amortyzacji) i pozwala zapomnieć o jeździe slalomem pomiędzy studzienkami, czy dziurami. Nadwozie utrzymuje mimo wszystko niezłą stabilność przy normalnej jeździe. Przy szybszym pokonywaniu zakrętów zaczyna się jednak nieco „kłaść”.

Udany silnik

Jednym z głównych atutów testowanego auta jest silnik. Dwulitrowa jednostka napędowa o mocy 150 KM zastąpiła niezbyt mocny, również pozbawiony turbosprężarki silnik 1.6. W zestawieniu z manualem (mimo zaledwie pięciu biegów) sprawia wrażenie bardzo dynamicznej, szczególnie w górnym zakresie prędkości obrotowej. W testowanej odmianie, jej zapały studzi nieco skrzynia CVT, która jest elementem standardowym przy wyborze napędu na wszystkie koła.

Sama przekładnia, jak na ten typ konstrukcji, jest stosunkowo mało „drażniąca”. Przy spokojnej jeździe utrzymuje niskie obroty, a symulowane przełożenia całkiem skutecznie maskują brak prawdziwych przełożeń. W ogólnych rozrachunku, przekładnia bardzo mocno „usypia” wyposażony w system MIVEC benzynowy silnik. Auto zaczyna dobrze przyspieszać dopiero przy zdecydowanym wciśnięciu pedału gazu.

A wtedy, jak pewnie się domyślacie, zaczyna się robić głośno i niezbyt przyjemnie. 150 KM należy więc traktować jako zapas mocy, a nie parametr, z którego chcemy korzystać na co dzień. Tym bardziej, że ASX traktowany „lekką stopą” odwdzięczy się zarówno cichą pracą silnika, jak i niezłym zużyciem paliwa. Ma też spory bak – 60 litrów.

Zużycie paliwa:	Mitsubishi ASX 2.0 MIVEC 4WD CVT
przy 100 km/h	6,6 l/100 km
przy 120 km/h	7,5 l/100 km
przy 140 km/h	9,6 l/100 km
w mieście	9,5 l/100km

Z tabelki dość jasno wynika, że dwulitrowa jednostka zestawiona ze skrzynią CVT nie lubi agresywnego traktowania. Prędkością graniczną jest moim zdaniem 120 km/h. Powyżej tej wartości nie tylko spalanie, ale i poziom hałasu zaczyna znacznie rosnąć – i to głównie z uwagi na uderzające w nadwozie powietrze. W mieście, mimo załączonego napędu 4WD Auto, zużycie paliwa nie powinno przekraczać 10 l/100 km.

Mitsubishi ASX 4WD = niezły napęd?

Choć napędowi 4WD daleko do rozwiązań znanych z Pajero, L200, czy nawet Eclipse Cross, to w zimowych warunkach radził sobie bardzo dobrze. A podczas testu miał sporo roboty. Mimo częściowo mocno oblodzonej jezdni, ASX cały czas utrzymywał zadany tor jazdy i ciężko było go wybić z rytmu. Szkoda, że nie udało się sprawdzić napędu w głębokim śniegu. Próby na lekko zaśnieżonym placu pokazały, że mimo maksymalnego rozkładu momentu w proporcjach 50:50 samochód daje się wprowadzić w przyjemną nadsterowność.

Pozwala w tym również w pełni odłączalny układ ESP, który jest miłym zaskoczeniem. I nie jest to odosobniony przypadek „ustępującego” nam systemu bezpieczeństwa. Co ciekawe, wyłączeni asystenci utrzymania pasa ruchu, czy martwego pola, nie powracają przy kolejnym uruchomieniu samochodu. Co innego ustawienia napędu – ten zawsze startuje z pozycji 4WD Auto. Oprócz środkowego ustawienia, mamy do dyspozycji tryby 2WD (napęd na przód) oraz 4WD Lock.

ASX z napędem 4WD – ciekawa oferta?

Regularny cennik odświeżonego ASX-a zaczyna się od 75 490 złotych za wersję Inform z „manualem” i napędem na przód. Zdecydowanie bardziej wartymi uwagi są odmiany Invite i Intense. Tę pierwszą według cenników obejmuje wysoki rabat, wynoszący do 12 tys. złotych, w przypadku odmiany z napędem na przód i skrzynią CVT. Cena ma tu wynosić niecałe 84 tys. złotych. W cenniku widnieją również dostępny bez dopłaty pakiet oświetlenia LED, lakier metalizowany, czy komplet zimowych opon.

Nasz egzemplarz to jednak zupełnie inna bajka. Testowana odmiana 4WD CVT Instyle to wydatek rzędu 115 690 zł, a po dorzuceniu brązowego lakieru – 117 990 złotych. Optymalnym łącznikiem między tym autem a wspomnianą wcześniej wersją promocyjną będzie więc odmiana Intense, która w zestawieniu z napędem 4WD i skrzynią CVT wymagać będzie wydania 102 390 złotych. Niestety, Mitsubishi nie pozwala zestawić „czterołapa” z manualną skrzynią biegów.

Jeszcze tylko kilka słów o oświetleniu BI-LED, które Mitsubishi oferuje w standardzie od najniższej wersji wyposażeniowej. To miły krok w wykonaniu producenta. Problem w tym, że snop rzucany przez reflektory jest bardzo nieregularny i zdecydowana większość światła trafia na prawą stronę drogi. Obszar z lewej strony i pośrodku mógłby być lepiej oświetlony. Choć, w gruncie rzeczy, w dobrych warunkach atmosferycznych widoczność była nie najgorsza. Problemy zaczęły się w gęstej mgle, gdy dziwnie pokierowana wiązka światła z lewego reflektora tworzyła białą plamę dokładnie pośrodku widoku, mniej więcej na wysokości oczu.

Podsumowanie

Prosta konstrukcja, udany silnik, przestronne wnętrze i łatwe prowadzenie. Dla wielu osób to wystarczające argumenty, by być „za”. ASX oferuje też niezły napęd na cztery koła i stosunkowo komfortowe zawieszenie. Niestety, lata konstrukcji widać na każdym kroku – od stylistyki wnętrza, przez źle rozwiązany system nawiewu i słabe wyciszenie, aż po zbyt głośne i „nerwowe” zawieszenie. ASX jest autem mającym potencjał, ale po kolejnym faceliftingu wciąż niekompletnym.