Grupa muzyków to jeszcze nie orkiestra. W Skodzie Scali mimo liftingu nie wszystko gra dobrze

Od razu muszę zaznaczyć, że Skoda Scala nie jest złym samochodem. Ale oferowany od pięciu lat model, nawet po modernizacji, zaczyna tracić większość swoich atutów. Albo inaczej, problemy zaczynają przesłaniać oczywiste wady.

Wróćmy jednak do początku, czyli do testowanej Skody, wyposażonej w teoretycznie ciekawą kombinację jednostki 1.0 (115 KM) ze skrzynią automatyczną DSG i z dość bogatym wyposażeniem.

Skoda Scala – TEST. Wciąż przekona potrzebujących praktyczności

Co by nie mówić o tym „pomostowym” aucie, jest bardzo fajnie zaprojektowane. Stylistyka może nie każdemu podpasować, ale duży, praktyczny i ustawny bagażnik na pewno ucieszy tych, którzy szukają niewielkiego auta rodzinnego. Mamy tu ponad 460 litrów do wykorzystania, ukryte pod pokaźną klapą. Do tego kieszonki, haczyki i „ograniczniki” na rzepy pomagają utrzymać porządek w bagażniku. Podobnie jak w większych modelach, znajdziemy też kilka schowków w środku, w tym kieszenie w oparciach przednich foteli. Akurat zmieści się telefon, który możemy naładować z gniazd USB-C, umieszczonych z tyłu.

Zobacz 33 zdjęć

Sama kanapa należy do tych „typowo skodowych” – przyzwoitych jeśli chodzi o komfort. Podobnie jest z fotelami z przodu, całkiem wygodnymi i obszernymi. Skoda umie zrobić fotel, który może "nie robi wrażenia" na pierwszy rzut oka, ale na pewno nie będzie przeszkadzać nawet jeśli pojedziemy autem w dłuższą trasę.

Podobnie jak ergonomiczne wnętrze. Jeśli ktoś miał kiedykolwiek do czynienia ze Skodami, nie zgubi się też w Scali. Odświeżone zegary czy multimedia nie zmieniły tego co najważniejsze, czyli łatwości obsługi.

Skoda Scala po modernizacji nie przeszła znaczących zmian w kwestiach jakości materiałów. Wciąż jest twardo, ale solidnie. Ciekawym motywem jest materiałowy pas zamiast srebrnego, czy (oby nigdy) fortepianowej czerni. Na pewno urozmaica to mało porywające wnętrze Skody.

Zobacz 33 zdjęć

Zaczyna się "pod górkę"

Skodę dostaliśmy w teoretycznie bardzo ciekawej konfiguracji. Jednostka 1.0 115 KM ma tylko trzy cylindry i małą pojemność, ale znana jest z w miarę płynnej pracy i dość przyzwoitej dynamiki. Połączono ją z siedmiobiegowym DSG, a więc mamy tutaj teoretycznie wystarczający silnik oraz automat.

Czyżby wygodny samochód "do wszystkiego"? Tak, ale nie.

Owszem, dynamika jest wystarczająca, zwłaszcza, co mnie zaskoczyło, potrafi dość stabilnie i względnie bezproblemowo poruszać się w zakresach prędkości autostradowych. Wiadomo, nie będzie to błyskawiczne przyspieszanie, ale w żadnym wypadku Scala nie będzie zawalidrogą na lewym pasie.

Problemy zaczynają się tam, gdzie ta kombinacja skrzyni i napędu wydawałaby się optymalna. 1.0 TSI fatalnie współpracuje ze skrzynią automatyczną.

Zobacz 33 zdjęć

"Dwusprzęgłówka" uwielbia gubić się przy zmianach biegu, zwłaszcza kiedy toczymy się powoli. Dynamiczne dodanie gazu powoduje panikę i w efekcie opóźnienia. Te potrafią występować również przy odpuszczaniu gazu po przyspieszaniu. Gaz już puszczony, a bieg jeszcze wysoki i "piłuje". Do tych problemów dołóżcie jeszcze system start-stop. Przyzwyczaiłem się do niego w wielu samochodach, ale Skoda Scala przenosi irytację na wyższy poziom. Stara się wyłączać silnik wcześnie, więc czasem zgaśnie, kiedy go jeszcze potrzebujemy. Do tego jest zupełnie niepłynny, i czasem wrażenia są, jakby właśnie nam to 1.0 TSI wypadło na ulicę.

Na plus za to zachowanie 50-litrowego zbiornika paliwa. Dzięki temu, nawet przy przeciętnym zużyciu paliwa (w trasie potrafi być mniej oszczędny niż jednostka 1.5 TSI ), mamy spory zasięg i wygodę podróżowania.

Zużycie paliwa	Skoda Scala 1.0 TSI DSG
przy 100 km/h:	4,8 l/100 km
przy 120 km/h:	5,6 l/100 km
przy 140 km/h:	6,8 l/100 km
w mieście:	ok. 7,5 l/100 km

Komfort, ale z ograniczeniami

Podobnie jak większość nowych samochodów z Mladej Boleslavi, Scala jest zestrojona raczej komfortowo. I może to przeszkadzać tym, którzy wolą mniej "bujające" zawieszenia. Skoda potrafi solidnie zanurkować, choć trzeba jej oddać honor, że przy tym nie poddaje się, jeśli chodzi o prowadzenie.

Zarzuty miałbym głównie do głośności pracy i pewnej nerwowości na krótkich, poprzecznych nierównościach. Hatchback podskakuje nieco za bardzo, jak na rozmiar kół, czy charakterystykę zawieszenia.

Zobacz 33 zdjęć

Poza tym to typowa Skoda. Z jednej strony trudno o niej cokolwiek powiedzieć, z drugiej - wszystko robi tak jak trzeba i nie bardzo jest się do czego przyczepić. Będziecie raczej zadowoleni.

No i wszystko "zepsuli"

Skoda Scala to jest "ta tańsza Octavia"? Czy "ta droższa Fabia"? Patrząc na ten, dobrze wyspecyfikowany egzemplarz, możemy zacząć się zastanawiać. Moim zdaniem, na pokładzie jest większość elementów, które mogą się przydać. Ale nie mogę też powiedzieć, że to samochód wyposażony "pod korek". Ma komplet asystentów, ale tylko prostą kamerę cofania. Ma ogrzewane fotele, ale normalną tapicerkę. I tak dalej. Da się tu pójść "znacznie dalej". A samochód i tak kosztuje sporo.

Dokładnie rzecz biorąc, 130 tysięcy złotych. Przy czym w opcjach jest 25 tysięcy. No i można się zacząć zastanawiać. Za ok. 145 tysięcy można mieć Skodę Octavię po liftingu, z silnikiem 1.5 i automatyczną skrzynią biegów. Fakt, że też ma 115 KM, ale ma podobne osiągi i raczej nie będzie mieć problemów ze współpracą skrzyni i silnika. Do tego będzie znacznie dojrzalszym samochodem, z dobrym wyposażeniem i przestronniejszym wnętrzem. Niby to jest dość normalna różnica między segmentami, ale Scala wydaje się po prostu droga.

Zobacz 33 zdjęć

Skoda Scala 2024 - moja opinia i podsumowanie

Skoda Scala składa się z elementów, które teoretycznie powinny dać nam kompaktowe auto idealne. Komfortowe, z wystarczającym, niedużym (czyt. oszczędnym) silnikiem, wygodnym automatem, niezłym wyposażeniem i praktycznym wnętrzem. I o ile praktyczność, ergonomia, czy komfort się bronią, to całość wyszła nieco przekombinowana.